Organizacje

 Organizacje wspierające otwartą naukę

OpenAIRE – organizacja zajmująca się tworzeniem i rozwijaniem europejskiej infrastruktury otwartego dostępu, osobowość prawną zyskała w 2018 roku, wcześniej funkcjonowała jako seria projektów finansowanych przez Komisję Europejską.

Confederation of Open Access Repositories (COAR) – międzynarodowa konfederacja promująca nowe możliwości dystrybucji i wykorzystywania wiedzy za pośrednictwem repozytoriów cyfrowych funkcjonujących w otwartym dostępie.

Open Access Scholarly Publishers Association (OASPA) – stowarzyszenie wydawców naukowych publikujących w modelu otwartym.

Creative Commons – organizacja promująca idee otwartego dostępu oraz wolnych licencji, która wypracowała narzędzia prawne umożliwiające udostępnianie treści na zasadzie "pewne prawa zastrzeżone".

Creative Commons Polska – strona polskiego oddziału Creative Commons.

Scholarly Publishing and Academic Resources Coalition (SPARC) – powołane do życia w 1998 roku międzynarodowe stowarzyszenie placówek badawczych, ośrodków akademickich i bibliotek. Działa na rzecz otwartego dostępu, otwartych danych oraz otwartej edukacji, jest globalnym organizatorem Tygodnia Otwartego Dostępu.

SPARC Europe – europejski oddział SPARC powstały w 2001 roku.

Electronic Information for Libraries (EIFL) – organizacja działająca na rzecz dostępności informacji naukowej w postaci cyfrowej w krajach rozwijających się i przechodzących transformację ustrojową.

Max-Planck-Gesellschaft – Towarzystwo Wspierania Nauki im. Maxa Plancka, niemiecka organizacja naukowo-badawcza aktywnie działająca na rzecz otwartej nauki.

Directory of Open Access Journals (DOAJ) – organizacja prowadząca katalog otwartych czasopism naukowych.

Koalicja Otwartej Edukacji – porozumienie organizacji i instytucji mających na celu kształtowanie i promowanie otwartej edukacji w Polsce.

Przewodnik po otwartej nauce

Wzrost znaczenia otwartości na wszystkich etapach pracy i komunikacji naukowych to jedna z najważniejszych współczesnych tendencji w badaniach naukowych. Ideę „otwartej nauki” popiera nie tylko OECD, UNESCO i Unia Europejska, ale także najważniejsze ośrodki naukowe, jak np. Uniwersytet Harvarda i MIT. Najlepszym jak dotąd źródłem informacji o otwartej nauce jest opracowanie ICM Przewodnik po otwartej nauce.

Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Przewodnik po otwartej nauce jest poświęcony zmianom, które w ostatniej dekadzie nastąpiły w systemie komunikacji naukowej na świecie. Ich cechą wspólną jest rosnąca otwartość – inaczej: dostępność – treści naukowych. Coraz częściej i dobitniej głoszone hasło „otwartej nauki” zakłada przyjęcie zasady otwartości na wszystkich etapach pracy i komunikacji naukowej.

Przewodnik został stworzony w ramach projektu "Otwórz książkę", realizowanego przy wsparciu udzielonym przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię, poprzez dofinansowanie ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego w ramach Funduszu Stypendialnego i Szkoleniowego.

Nakład drukowanej wersji przewodnika został wyczerpany - nadal dostępny jest przewodnik w postaci PDF (0,5MB).

Zawartość przewodnika

Otwieramy nasz przewodnik esejem Edwina Bendyka, wprowadzającym w tematykę otwartości wiedzy i badań naukowych oraz możliwości realizacji postulatu otwartości nauki w Polsce.

W przewodniku najwięcej uwagi poświęcamy głównym założeniom i działaniom ruchu Open Access, którego celem jest „otwarty dostęp”: powszechna dostępność artykułów naukowych. Opisujemy również inne procesy wpisujące się w ruch na rzecz otwartej nauki: działania na rzecz otwartości treści edukacyjnych, otwartego dostępu do surowych danych badawczych, otwarty model prowadzenia badań oraz wykorzystanie w sferze nauki nowych form komunikacji sieciowej – tak zwaną Naukę 2.0.

Na zakończenie formułujemy rekomendacje dotyczące wdrażania otwartej nauki w Polsce.
Wspólnym mianownikiem opisywanych inicjatyw i działań jest nowe podejście do kwestii praw autorskich i ochrony treści naukowych. W pierwszym aneksie do przewodnika wyjaśniamy więc, w postaci pytań i odpowiedzi, podstawowe kwestie prawne związane z komunikacją naukową oraz przedstawiamy wolne licencje Creative Commons.

W aneksie drugim zamieszczamy cztery deklaracje – kluczowe dokumenty określające zasady i cele przyświecające działaniom na rzecz otwartości w nauce.

Celem przewodnika jest także dostarczenie inspiracji i przedstawienie najlepszych inicjatyw, które są realizacją postulatów szeroko rozumianej otwartej nauki. Opisywane procesy bogato ilustrujemy przykładami. Jesteśmy przekonani, że wiele z tych wzorów możemy z powodzeniem wykorzystać również na polskim gruncie.

 

O serwisie

Serwis OTWARTA NAUKA powstał z myślą o wszystkich zainteresowanych problematyką otwartości w badaniach naukowych i edukacji. Oferuje przystępne i kompetentne wprowadzenie w podstawowe kwestie związane z otwartą nauką, aktualne informacje o dobrych praktykach, narzędziach i wydarzeniach, a także bazę wiedzy na temat otwartych modeli komunikacji naukowej.

Serwis redagowany jest przez zespół Platformy Otwartej Nauki działającej w Interdyscyplinarnym Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego Uniwersytet Warszawskiego. Honorowy patronat nad serwisem objęły: Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Polska Akademia Nauk i Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich.

 

Kontakt
Platforma Otwartej Nauki
ICM UW
ul. Tyniecka 15/17
02-630 Warszawa
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.


O ile nie jest to stwierdzone inaczej, wszystkie materiały na stronie są dostępne na licencji Creative Commons. Uznanie Autorstwa 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz ICM UW.

Czym jest otwarta nauka?

 

Koncepcje otwartej nauki i powszechnego dostępu do wiedzy to – przybierające różne formy – jedne z naczelnych idei epoki nowoczesnej. Zapoczątkowane w XVII wieku wraz z rozwojem pierwszych czasopism naukowych, stopniowo dojrzewały i zyskiwały na znaczeniu, wpisując się w szerszy kontekst nowożytnej racjonalności. Przekonanie o pożytkach płynących z dostępu do wiedzy położyło podwaliny pod nowoczesny model demokratycznej edukacji, która winna dążyć do zapewnienia społeczeństwom sprawiedliwej dystrybucji wiedzy i powszechnej w niej partycypacji. W dobie globalizacji i rewolucji informacyjnej idee przyświecające pionierom nowoczesnej nauki mają wreszcie szansę zostać w pełni zrealizowane. Nowoczesne technologie ułatwiają przechowywanie, przetwarzanie i dystrybucję treści, przez co umożliwiają łatwą i szybką wymianę myśli. Upowszechnianie wyników badań oraz publikacji naukowych jest dziś łatwiejsze niż kiedykolwiek wcześniej. Wciąż jednak, mimo dostępności narzędzi pozwalających na pokonanie wielu barier, swobodne przekazywanie wiedzy napotyka na ograniczenia. Ich usunięcie jest głównym celem ruchu otwartej nauki.

Pojęcie otwartej nauki zakłada, że priorytetowy jest nie tylko swobodny dostęp do ostatecznego rezultatu prac badawczych, czyli zapewnienie otwartego dostępu do artykułów naukowych, ale również stosowanie otwartych modeli w innych obszarach pracy naukowej, czyli np. udostępnianie surowych danych czy „prowadzenie badań przy otwartym notatniku”. Otwartą naukę można uznać za istotny element nowoczesnego społeczeństwa wiedzy, ponieważ dąży ona do stałego poszerzania zakresu i swobody korzystania z efektów pracy naukowców, dzięki czemu nie tylko usprawnia przekazywanie informacji i obniża koszty z tym związane, ale również realizuje postulaty demokratyzacji w obszarze dystrybucji wiedzy oraz przeciwdziała wykluczeniu. W tym zakresie idee otwartej nauki są zgodne z koncepcją otwartych zasobów edukacyjnych i otwartej edukacji.

Otwarty dostęp w odniesieniu do treści naukowych zakłada nie tylko, że są one swobodnie dostępne w internecie, lecz również, że każdy użytkownik może je zapisywać na dysku komputera lub innym nośniku danych, kopiować, drukować, rozpowszechniać, swobodnie wyszukiwać, linkować ich treści oraz wykorzystywać je w jakikolwiek inny legalny sposób – bez finansowych, prawnych czy technicznych ograniczeń różnych od tych związanych z dostępem do internetu.

Otwarty model nauki jest dziś aprobowany i rekomendowany na świecie przez wiele instytucji odpowiedzialnych za prowadzenie polityki w obszarze nauki. Otwartą naukę wspiera m.in. Organizacja Narodów Zjednoczonych, Komisja Europejska czy Europejska Rada ds. Badań Naukowych. Także poszczególne instytucje naukowe oraz finansujące badania coraz powszechniej przyjmują ten model, zobowiązując swoich pracowników czy grantobiorców do udostępniania wyników badań zgodnie z jego regułami. Obecnie publikowanie literatury naukowej w otwartym dostępie stale zyskuje na popularności i nie budzi większych kontrowersji. Poważniejszym problemem są za to kwestie związane z prowadzeniem badań w modelu otwartym czy udostępnianiem pozyskanych danych jeszcze przed ich opracowaniem. Choć zatem skutecznie udaje się pokonać barierę oporu wobec otwartej dystrybucji treści i wiele wskazuje na to, że niebawem stanie się ona powszechnym modelem przekazywania wiedzy naukowej, to na rozwiązanie czeka jeszcze zarówno szereg kwestii szczegółowych, jak też uwzględnienie dynamicznych zmian w instytucjonalnym systemie nauki.

Należy podkreślić, że przyjęcie modelu otwartej nauki nie niesie ze sobą ryzyka obniżenia jakości udostępnianych treści naukowych. Zmiany w dotychczasowym modelu dystrybucji nie wyeliminowały bowiem z procesu publikacji tak istotnych elementów, jak recenzowanie mające na celu zapewnienie wysokiej jakości publikowanych materiałów. Co więcej, rynek wydawnictw działających w otwartym dostępie sukcesywnie się powiększa, dowodząc tym samym, że również z ekonomicznego punktu widzenia otwarta nauka może okazać się atrakcyjna.

 

Additional information