O obliczeniach rozproszonych w nauce obywatelskiej

Każdy komputer, z którego korzystamy na co dzień w pracy jest bardzo wszechstronnym narzędziem. Wykorzystujemy jednak zwykle około 20 procent mocy obliczeniowej, a reszta zasobów pozostaje w ciągu wielu lat nieużytkowana, aż do momentu kiedy komputer przestaje być potrzebny. Ta moc obliczeniowa to olbrzymi zasób, który można wykorzystać w badaniach mających na celu rozwiązanie największych wyzwań, przed jakimi stoi ludzkość. 

Jednym z najbardziej znanych sposobów wykorzystania go dla dobra ogółu jest system obliczeń rozproszonych (ang. distributed computing). Projekty nauki obywatelskiej tego typu zakładają powiązanie nieograniczonej liczby komputerów we wspólną sieć z jednym komputerem centralnym, który koordynuje działania pozostałych, przydzielając im zadania do wykonania oraz wysyłając i odbierając pakiety danych do analizy.

Najbardziej znany projekt nauki obywatelskiej korzystający z takiego rozwiązania to Folding at Home, zainicjowany już 20 lat temu przez naukowców z Uniwersytetu Stanforda. Ma on na celu badanie procesów zwijania białek w wirusach, komórkach i drobnoustrojach, a w szczególności koncentruje się na sposobie, w jaki cząsteczka białka składa się w przestrzeni. Wiedza ta pozwoli na znalezienie lekarstw na liczne choroby, takie jak choroba Alzheimera, anemia czy nowotwory. Jednak symulacja zachowań białek wirusów, bakterii czy innych patogenów wymaga bardzo zasobochłonnych obliczeń numerycznych. Tylko superkomputery lub sieci zwykłych komputerów osobistych mogą dać odpowiednie moce obliczeniowe, a im więcej połączonych jednostek komputerowych, tym lepiej.

Od marca 2020 roku projekt zyskał olbrzymią popularność wśród internautów na całym świecie dzięki specjalnym inicjatywom, które skupiają się na walce z koronawirusem. Jego moce obliczeniowe bardzo wzrosły, przewyższając nawet moce obliczeniowe największych superkomputerów na świecie, takich jak IBM Summit czy Sierra. Wsparcia projektowi udzieliły także instytucje w Polsce, takie jak Park Naukowo-Technologiczny w Opolu, Uniwersytet Techniczno Przyrodniczy w Bydgoszczy czy Politechnika Poznańska. Projekt wciąż działa i szuka nowych chętnych do przyłączenia się do dziesiątek tysięcy już wspierających wolontariuszy.

Tego typu projektów jest więcej, a można się o nich dowiedzieć np. ze strony internetowej EU-Citizen.Science, która pełni funkcję centralnego punktu dostępu do informacji na temat projektów, inicjatyw, organizacji i zasobów z zakresu nauki obywatelskiej.

Szczegóły

Utworzono: 2021-04-14

Szymon Andrzejewski